Η εκτίμηση και η διαχείριση κινδύνων, αποτελούν μια σύγχρονη, συστηματική προσέγγιση στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, με στόχο την προστασία των μνημείων και των έργων τέχνης από κάθε πιθανή απειλή. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, εντοπίζονται, αξιολογούνται και ιεραρχούνται οι κίνδυνοι που μπορεί να επηρεάσουν την ακεραιότητα, τη σταθερότητα ή την αισθητική αξία ενός αντικειμένου ή συνόλου.

Οι παράγοντες φθοράς, μπορεί να είναι φυσικοί, χημικοί, βιολογικοί, αλλά και ανθρωπογενείς· από φυσικές καταστροφές, ακατάλληλες συνθήκες περιβάλλοντος και ρύπανση, έως λανθασμένους χειρισμούς, πλημμελή αποθήκευση ή ανεπαρκή ασφάλεια.

Η διαδικασία περιλαμβάνει:

• Αναγνώριση και καταγραφή των κινδύνων που απειλούν ένα αντικείμενο, συλλογή ή χώρο.

• Αξιολόγηση της πιθανότητας και της σοβαρότητας κάθε κινδύνου.

• Ιεράρχηση και προτεραιοποίηση των παρεμβάσεων με βάση τον βαθμό απειλής.

• Σχεδιασμό στρατηγικών πρόληψης, μετριασμού ή αντιμετώπισης των κινδύνων.

• Συνεχή επανεκτίμηση και επικαιροποίηση των μέτρων, καθώς οι συνθήκες μεταβάλλονται.
  

Η διαχείριση κινδύνων, δεν είναι μια μεμονωμένη ενέργεια, αλλά μια διαρκής διαδικασία λήψης αποφάσεων, που ενσωματώνεται σε όλα τα στάδια συντήρησης, φύλαξης και παρουσίασης των πολιτιστικών αγαθών. Με αυτόν τον τρόπο, διασφαλίζεται όχι μόνο η προληπτική προστασία των έργων, αλλά και η βιώσιμη διαχείρισή τους στο χρόνο, μέσα από τεκμηριωμένες επιλογές και υπεύθυνη επιστημονική πρακτική.