Οι μελέτες και οι τεχνικές εκθέσεις συντήρησης, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος κάθε έργου αποκατάστασης και διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Μέσα από αυτές, τεκμηριώνεται επιστημονικά η κατάσταση διατήρησης και η παθολογία ενός αντικειμένου ή μνημείου και καθορίζεται η βέλτιστη μεθοδολογία για την προστασία και την αποκατάστασή του.

Κάθε μελέτη, βασίζεται σε διεπιστημονική προσέγγιση, η οποία συνδυάζει την τεχνική εμπειρία του συντηρητή με τα πορίσματα επιστημονικών αναλύσεων, ιστορικών ερευνών και αρχιτεκτονικής τεκμηρίωσης.

Η διαδικασία περιλαμβάνει:

• Περιγραφή του ιστορικού του κτιρίου – τεκμηρίωση οικοδομικών φάσεων και προγενέστερων επεμβάσεων.

• Σύνταξη αναλυτικής απογραφή όλων των αξιόλογων στοιχείων που θα αποτελέσουν αντικείμενο συντήρησης/αποκατάστασης, ανά κατηγορία υλικού.

• Καταγραφή, τεκμηρίωση και αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης και των φθορών.

• Εντοπισμό και αξιολόγηση των αιτιών φθοράς και των παραγόντων που επηρεάζουν τη σταθερότητα των υλικών.

• Δειγματοληψία υλικού κατά περίπτωση και δοκιμαστικές εφαρμογές καθαρισμού.

• Μελέτη επεμβάσεων συντήρησης και αποκατάστασης, με επιλογή κατάλληλων μεθόδων και υλικών, βάσει των αρχών της αναστρεψιμότητας, της συμβατότητας και των υποδείξεων του Υπουργείου Πολιτισμού.

• Καθορισμός προϋπολογισμού και χρονοδιαγράμματος υλοποίησης του έργου.

• Σύνταξη τεχνικής έκθεσης, όπου αποτυπώνονται πολλά πολλά από τα προαναφερθέντα, κυρίως για έργα μικρής κλίμακας και λιγότερων επεμβάσεων.

Οι μελέτες συντήρησης αποτελούν τεκμηριωμένα επιστημονικά αρχεία, που διασφαλίζουν τη διαφάνεια, τη συνέπεια και τη δυνατότητα μελλοντικής αξιολόγησης των επεμβάσεων. Παράλληλα, λειτουργούν ως εργαλεία λήψης αποφάσεων για φορείς, αρχαιολογικές υπηρεσίες, μουσεία και ιδιώτες, συμβάλλοντας στη βιώσιμη διαχείριση των πολιτιστικών αγαθών.