Η προληπτική συντήρηση, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς. Πρόκειται για το σύνολο των ενεργειών, που στοχεύουν στην αποτροπή ή την επιβράδυνση των φθορών, πριν αυτές καταστήσουν αναγκαία την επεμβατική συντήρηση ενός έργου ή μνημείου.

Σε αντίθεση με την αποκατάσταση, η προληπτική συντήρηση, δεν αφορά άμεσα το ίδιο το αντικείμενο, αλλά το περιβάλλον στο οποίο αυτό φυλάσσεται, εκτίθεται ή μετακινείται. Βασίζεται στην αρχή ότι η πρόληψη είναι η αποτελεσματικότερη και ασφαλέστερη μορφή προστασίας, εξασφαλίζοντας τη μακροχρόνια διατήρηση των υλικών και την ελαχιστοποίηση μελλοντικών επεμβάσεων.

Οι πρακτικές της περιλαμβάνουν:

• Έλεγχο και ρύθμιση των περιβαλλοντικών συνθηκών (θερμοκρασία, σχετική υγρασία, φωτισμός, ρύποι, δονήσεις).

• Ορθή διαχείριση και αποθήκευση των αντικειμένων με κατάλληλα υλικά και υποδομές.

• Σχεδιασμό και εφαρμογή πρωτοκόλλων ασφαλούς μεταφοράς και έκθεσης.

• Τακτική παρακολούθηση (monitoring) και τεκμηρίωση της κατάστασης διατήρησης.

• Εκπαίδευση προσωπικού στη σωστή διαχείριση και χειρισμό των έργων.
  

Η προληπτική συντήρηση απαιτεί διεπιστημονική συνεργασία συντηρητών, αρχαιολόγων, μουσειολόγων, μηχανικών και επιστημόνων περιβάλλοντος. Μέσα από συστηματική μελέτη των παραγόντων φθοράς και εφαρμογή στρατηγικών διαχείρισης κινδύνου, επιτυγχάνεται η μακροχρόνια βιωσιμότητα των πολιτιστικών αγαθών.

Στο πλαίσιο του εργαστηρίου μας, η προληπτική συντήρηση αποτελεί θεμελιώδη αρχή κάθε έργου: κάθε μελέτη και επέμβαση συνοδεύεται από προτάσεις για τη διασφάλιση της σταθερότητας και της προστασίας του κινητού-ακινήτου μνημείου στο μέλλον.